Elektrostymulacja w logopedii to metoda wspomagająca terapię logopedyczną, polegająca na stymulacji mięśni i nerwów za pomocą impulsów elektrycznych. Jej celem jest poprawa funkcjonowania struktur odpowiedzialnych za mowę, połykanie czy mimikę twarzy.
Jak to działa?
Elektrostymulacja wykorzystuje niskonapięciowe impulsy elektryczne, które są przesyłane do określonych partii mięśni za pomocą elektrod przyklejanych na skórze (najczęściej twarzy, szyi lub okolic jamy ustnej). Impulsy te:
- pobudzają osłabione mięśnie do skurczu,
- poprawiają ukrwienie i napięcie mięśniowe,
- wspomagają neuroplastyczność,
- mogą stymulować nerwy (np. nerw twarzowy) odpowiedzialne za ruchy artykulacyjne.
Wskazania do elektrostymulacji w logopedii:
- opóźniony rozwój mowy i artykulacji (np. w przypadku obniżonego napięcia mięśniowego, asymetrii w obszarze języka, problemów z czuciem narządów artykulacyjnych),
- dysfagia (zaburzenia połykania),
- porażenia i niedowłady nerwów twarzowych (np. po udarze, porażenie Bella),
- dyzartria (zaburzenia mowy spowodowane uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego),
- wspomaganie terapii u pacjentów z zespołami genetycznymi (np. zespół Downa),
- rehabilitacja po operacjach w obrębie twarzy lub jamy ustnej.
Kiedy się nie stosuje?
Są pewne przeciwwskazania, m.in.:
- rozrusznik serca,
- epilepsja,
- choroby nowotworowe w obszarze zabiegowym,
- uszkodzona skóra w miejscu aplikacji elektrod,
- aktywna infekcja.
- ehabilitacja po operacjach w obrębie twarzy lub jamy ustnej.
Elektrostymulacja w logopedii to nowoczesna metoda wspierająca terapię, ale nie zastępuje klasycznych ćwiczeń logopedycznych. Najlepsze efekty osiąga się przy łączeniu elektrostymulacji z ćwiczeniami aktywującymi mowę, połykanie i mimikę, pod kontrolą specjalisty.